"Geçmişi Gölgeye Teslim Ettim”deki İncelikler

Evet
arkadaşlar Sagopa Kajmer’in Geçmişi
Gölgeye Teslim Ettim şarkısı içinde geçen güzel dini konular ve
ince noktalar var geniş geniş bahsettim inşallah beğenirsiniz..
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
…
Dalga
bu devrin baş motivesi
Kehf 106
İşte böyle, onların cezaları
cehennemdir. Çünkü inkâr etmişler ve benim âyetlerimi, peygamberlerimi alaya almışlardır
Bir kimseyi bazı kusurlu ya da eksik yanlarından dolayı
küçümseyerek onunla alay etme, onun herhangi bir zayıf noktasını dile
dolayarak eğlenme ve her şeyi hoşça vakit geçirmek için bir sebep gibi
değerlendirerek hürmetsiz, dikkatsiz ve laubali davranma gibi kötü
huylar da iman zaafından kaynaklanmaktadır.
Kur’an-ı Kerim, mal-mülk sahibi olmayı her şey sayarak,
imkânlarının bolluğundan dolayı gurura ve kibre kapılan, sonra da
kendini iyice büyük görmeye başlayarak diğer insanlara tepeden bakıp
onları alaya alan kimseleri ve onları bekleyen ateşin dehşetini tasvir
etmiştir:
“Vay haline her hümeze ve lümeze’nin”
(Hümeze, 104/1) buyurmuştur; yani, insanları arkadan çekiştiren,
başkalarını tahkir etmeyi âdet haline getiren, kiminin gıybetini ederek
kimini de yüzüne karşı aşağılayarak insanları küçük düşüren ve kaş göz
hareketleri yaparak onlarla eğlenenleri kınamış; “Arkadan çekiştirmeyi,
yüze karşı eğlenmeyi âdet edinen kimselerin vay haline!” dedikten sonra
onların dûçar olacağı cehennem azabını anlatmıştır
Allah Teâlâ, bir başka ayet-i kerimede de,
“Ey iman edenler! Sizden hiçbir
topluluk bir başka toplulukla alay etmesin. Ne mâlum? Belki alay
edilenler edenlerden daha hayırlıdır. Kadınlar da başka kadınlarla alay
etmesinler. Belki de alay edilenler edenlerden daha hayırlıdır.
Birbirinizi, (daha doğrusu kendilerinizi) karalamayın. Birbirinize kötü
lakaplar takmayın. İman ettikten sonra insanın adının kötüye çıkması,
fâsık damgası yemesi ne fena bir şeydir! Kim tövbe etmezse, işte onlar
zalimlerin ta kendileridir.”
(Hucûrat, 49/11)
Bunlar zaten ortada ve
içinde bulunduğumuz devirde AHİRZAMAN
olduğundan İslam’ın Emirlerinden uzaklaşılacağı bilindiği üzere
demekki, dalga geçilecek ve insanlar biryerlere gelebilmek ve dünyevi
gayelerine ulaşmak için dalga geçerler..
Her
an önünde yar
Tanrılar sözlüğünde buna sınama denir
Sınavın elbet sonu gelir
Notuna göre bedelini öderiz bu geçmişin bu kesin
Rad Suresi…
18 – Rablerinin emirlerine uyanlar
için daha güzeli vardır. O’na itaat etmeyenler ise, yeryüzünde bulunan
ne varsa hepsi kendilerinin olsa da onu ve bir o kadarını bütünüyle
kurtuluş fidyesi olarak verirlerdi. İşte onlar, hesabın kötüsü kendileri
için olanlardır. Varacakları yer de cehennemdir. Orası da ne fena
yataktır.
“Bizim, sizi boş bir amaç
uğruna yarattığımızı ve gerçekten Bize döndürülüp getirilmeyeceğinizi mi
sanmıştınız?”
Müminun Suresi, 115
“… insanları yalnızca bana
ibadet etsinler diye yarattım.”
Zariyat Suresi, 56
Dünya üzerindeki herşey
zamanı geldiğinde yok olacaktır. Apaçık olan gerçek ise “… dünya hayatı,
ahirette (ki sınırsız mutluluk yanında geçici) bir m.eta’dan başkası
değildir.”
Rad Suresi, 26
Büyük İslam alimi Bediüzzaman
Said Nursi de eserlerinde dünya hayatının geçici bir mekan
olduğunu ve insanın bu dünyada ahiret için ciddi bir çaba harcaması
gerektiğini şöyle dile getirmiştir:
Dünya bir
misafirhanedir. İnsan onda az duracaktır ve vazifesi çok bir misafirdir
ve kısa bir ömürde ebedi hayatına lazım olan levazımatı tedarik etmekle
mükelleftir
Ey nefsim ve ey arkadaşım! Aklınızı başınıza toplayınız. Ömür
sermayenizi ve hayat kabiliyetinizi hayvan gibi, hatta hayvandan daha
aşağı bir derecede şu geçici hayata ve maddi lezzetlere harcamayın.
Yoksa sermayece en üstün hayvandan elli derece yüksek olduğunuz halde,
en aşağıda olanından elli derece aşağı düşersiniz
Zaten
inancımız olmasa var olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama
gelir miydi?
Ne kadar muhteşem bir söz..
İnancımız olmasa var olmak diye bir şey olmazdı ve ölünce biticeğimizi
düşünürdük.. Buda ne büyük bir stres ve kötülüktür..
Necip Fazıl’da dememiş mi ;
Sonum yokluk olsa bu varlık niye..?
Zaten;
İmanlı
bir adamın Allah yoksa kaybı nedir.?
İmansız bir adamın Allah varsa kaybı nedir?
Bunu düşünmek lazım…
Zaten eğer adem’in (yokluk) ne olduğunu tam olarak bilseydik ceza’ya
bile razı olurduk..Bu imansızlar için geçerli olan bir şeydir..
Dostuna
attığın tekmenin ya da hiçe saydığın ilahi adaletin bir sonucu olmalı
bu da kesin
sen teksin takibinde geçmişin!…
Peygamber efendimizin, akrabâsını dîne dâvet hitâbesi
şöyledir:
Hamd, yalnız Allahü teâlâya mahsustur. Yardımı, ancak O’ndan
isterim. O’na inanır, O’na dayanırım. Şüphesiz bilir ve bildiririm ki,
Allahü teâlâdan başka ilâh yoktur. O birdir. O’nun eşi ve ortağı yoktur.
Size aslâ yalan söylemiyorum. Doğruyu bildiriyorum. Sizi bir olan ve
O’ndan başka ilâh olmayan Allahü teâlâya îmân etmeye dâvet ediyorum. Ben
O’nun size ve bütün insanlığa gönderdiği peygamberiyim. Vallâhi siz,
uykuya daldığınız gibi öleceksiniz, uykudan uyandığınız gibi
diriltileceksiniz ve bütün yaptıklarınızdan hesâba çekileceksiniz.
İyiliklerinizin karşılığında mükâfât, kötülüklerinizin karşılığında
cezâ göreceksiniz. Bunlar da ya Cennet’te ebedî (sonsuz)
kalmak veya Cehennem’de ebedî kalmaktır. İnsanlardan, âhiret azâbı ile
ilk korkuttuğum kimseler sizlersiniz
Yani geçmişte
yaptıklarımızdan..[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Mümin Suresi
40. Kim bir kötülük işlerse, onun
kadar ceza görür
Yani dostuna attığın kazık : )
Anlam
veremediğim bir yığın manzara peşimize takılmış
Ve cereyan eden çıkar savaşları kalbimizi yerinden çıkarmış ya barış?…
Minik ellerinizle yakaladığınız o büyük kelebekleri öldürebilirsiniz
Herşey cüsse değil yeterki küstürmeyin çocuğu
Günümüzün en büyük sorunu değimli kendi Nefsimize yenik
düşüp, çıkarımız için kimsenin hakkına saygı göstermememiz değimli?
Her şey güç demek değil ki,
Kim
olursa olsun; zalime karşı, mazlumdan yana olmak gerekir..
“Siz, ey iman (ettiğini iddia) edenler! Münkirlik yapıp
da yeryüzünde sefere çıkan ya da gazaya katılan kardeşleri için şöyle
diyen kimseler gibi olmayın: “Bizimle kalmış olsalardı ölmeyecekler ve
öldürülmeyeceklerdi.” Zira Allah bunu onların içine bir yürek yarası
yapacaktır. Çünkü ölümü ve hayatı yaratan Allah’tır. Ve Allah yaptığınız
her şeyi görmektedir.”
Resulüllah Sallallahu aleyhi ve selem şöyle buyurmuştur:
-“Kolaylaştırınız,
güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.”
”Çocuğa yedi yaşındayken
namaz kılmayı öğretiniz. On yaşına bastığı halde kılmazsa,
cezalandırınız.”
ve
“Çocuk yedi yaşına girince, namaz
kılmasını söyleyiniz.”
Küstürmeyin yani çocuğu..[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Yarın
bir kapıdır ve
Sen uykudan o kapıdan geçmek için uyanırsın
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem geceleyin uyumak
istediği zaman elini yanağının altına koyar sonra da:
“Allahümme bismike emûtü ve ahyâ:
“Allahım! Senin isminle ölür,
senin isminle dirilirim” derdi.
Uykudan uyandığı zaman: “Elhamdülillâhillezî ahyânâ min ba‘di mâ emâtenâ
ve ileyhin-nüşûr.”
“Bizi öldürdükten sonra dirilten
Allah’a hamdolsun. Diriltmek sadece O’na mahsustur” buyururdu.
Hadisimizin gösterilen kaynaklarından bazısında
belirtildiği üzere, Peygamberimiz yatağa yattığında sağ elini yine sağ
yanağının altına koyarak uyurlardı. Efendimiz’in bütün işlerine sağdan
başlamayı sevdiğini biliyoruz. Ayrıca uyku ölümün kardeşidir.
Ölen kimse kabre, kıbleye karşı ve sağ tarafı üzerine konur. Bir başka
husus, oturarak namaz kılmaya güç yetiremeyenler, sağına yatmasında bir
sakınca olmadığı sürece, sağ tarafları üzerine yatarak namazlarını
kılarlar. Böylece insan uykuya yatarken hem ölümü hatırlar, hem de
uykusunun bir nevi ibadet olduğunu düşünür ve ölüme hazırlanır gibi,
kendisini sadece Allah’ın öldüreceğini ve dirilteceğini bilerek, bu
inancını Allah’a yakarışında bir kere daha teyit eder.
Ölümün kardeşi olan uykuya yattığımızda, uyanıkken yaptığımız bütün
işlerle alâkamız kesilir. Artık ne ölmemek, ne de yeniden hayata dönmek
bizim gücümüz ve kudretimiz dahilinde değildir. Allah bizi uyuduktan
sonra uyandırıp yeniden nasıl hayata döndürüyorsa ve biz bunu ölüm gelip
çatıncaya kadar her gün nasıl yaşıyorsak, öldükten sonra da kıyâmet
gününde Allah’ın huzurunda toplanıp hesaba çekilmek üzere aynen uzun bir
uykudan uyanır gibi diriltileceğiz. İşte uyku bize bunları
hatırlatıyorsa, sanki o geceyi ibadetle geçirmiş gibi oluruz; çünkü bu
çeşit bir tefekkürün de ibadet sayıldığını bilmemiz gerekir. O halde her
gece yatağımıza yatarken ve uykudan kalkarken Resûl-i Ekrem
Efendimiz’in yaptığı bu duâları biz de tekrar etmeliyiz. Uyumadan önce
yaptığımız duâ , yaptığımız her hayırlı işin olduğu gibi geçirdiğimiz
günün sonunu da Allah’a hamd ve şükürle bitirmemiz gerektiğine
inanmamızın belirtisidir. Uykudan uyanınca yaptığımız duâ ise, işimizin
ve günümüzün başlangıcının bizi sanki ölümden sonra dirilten Allah’ın
yardımına ihtiyacımızın samimi bir göstergesidir