Anasayfa
Latest images
PatRoN
Uyarı Seviyesi
tarafından BİRİNCİ KISIM
Genel Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Tanımlar ve İlkeler
Amaç
MADDE 1.- Bu Kanunun amacı; hayvanların rahat yaşamlarını ve hayvanlara
iyi ve uygun muamele edilmesini temin etmek, hayvanların acı, ıstırap
ve eziyet çekmelerine karşı en iyi şekilde korunmalarını, her türlü
mağduriyetlerinin önlenmesini sağlamaktır.
Kapsam
MADDE 2.- Bu Kanun, amaç maddesi doğrultusunda yapılacak düzenlemeleri,
alınacak önlemleri, sağlanacak eşgüdümü, denetim, sınırlama ve
yükümlülükler ile tabi olunacak cezai hükümleri kapsar.
Tanımlar
MADDE 3.- Bu Kanunda geçen terimlerden;
a) Yaşama ortamı: Bir hayvanın veya hayvan topluluğunun doğal olarak
yaşadığı yeri, b) Etoloji: Bir hayvan türünün doğuştan gelen, kendine
özgü davranışlarını inceleyen bilim dalını, c) Ekosistem: Canlıların
kendi aralarında ve cansız çevreleriyle ilişkilerini bir düzen içinde
yürüttükleri biyolojik, fiziksel ve kimyasal sistemi, d) Tür:
Birbirleriyle çiftleşebilen ve üreme yeteneğine sahip verimli döller
verebilen populasyonları, e) Evcil hayvan: İnsan tarafından kültüre
alınmış ve eğitilmiş hayvanları, f) Sahipsiz hayvan: Barınacak yeri
olmayan veya sahibinin ya da koruyucusunun ev ve arazisinin sınırları
dışında bulunan ve herhangi bir sahip veya koruyucunun kontrolü ya da
doğrudan denetimi altında bulunmayan evcil hayvanları, g) Güçten düşmüş
hayvan: Bulaşıcı ve salgın hayvan hastalıkları haricinde yaşlanma,
sakatlanma, yaralanma ve hastalanma gibi çeşitli nedenlerle fiziki
olarak iş yapabilme yeteneğini kaybetmiş binek ve yük hayvanlarını, h)
Yabani hayvan: Doğada serbest yaşayan evcilleştirilmemiş ve kültüre
alınmamış omurgalı ve omurgasız hayvanları, ı) Ev ve süs hayvanı: İnsan
tarafından özellikle evde, işyerlerinde ya da arazisinde özel zevk ve
refakat amacıyla muhafaza edilen veya edilmesi tasarlanan bakımı ve
sorumluluğu sahiplerince üstlenilen her türlü hayvanı, j) Kontrollü
hayvan: Bir kişi, kuruluş, kurum ya da tüzel kişilik tarafından
sahiplenilen, bakımı, aşıları, periyodik sağlık kontrolleri yapılan
işaretlenmiş kayıt altındaki ev ve süs hayvanlarını, k) Hayvan
bakımevi: Hayvanların rehabilite edileceği bir tesisi, l) Deney:
Herhangi bir hayvanın acı, eziyet, üzüntü veya uzun süreli hasara neden
olacak deneysel ya da diğer bilimsel amaçlarla kullanılmasını, m) Deney
hayvanı: Deneyde kullanılan ya da kullanılacak olan hayvanı, n) Kesim
hayvanı: Gıda amaçlı kesimi yapılan hayvanları, o) Bakanlık: Çevre ve
Orman Bakanlığını,İfade eder.
İlkeler
MADDE 4.- Hayvanların korunmasına ve rahat yaşamalarına ilişkin temel ilkeler şunlardır:
a) Bütün hayvanlar eşit doğar ve bu Kanun hükümleri çerçevesinde yaşama
hakkına sahiptir. b) Evcil hayvanlar, türüne özgü hayat şartları içinde
yaşama özgürlüğüne sahiptir. Sahipsiz hayvanların da, sahipli hayvanlar
gibi yaşamları desteklenmelidir. c) Hayvanların korunması, gözetilmesi,
bakımı ve kötü muamelelerden uzak tutulması için gerekli önlemler
alınmalıdır. d) Hiçbir maddi kazanç ve menfaat amacı gütmeksizin,
sadece insani ve vicdani sorumluluklarla, sahipsiz ve güçten düşmüş
hayvanlara bakan veya bakmak isteyen ve bu Kanunda öngörülen koşulları
taşıyan gerçek ve tüzel kişilerin teşviki ve bu kapsamda eşgüdüm
sağlanması esastır. e) Nesli yok olma tehlikesi altında bulunan tür ve
bunların yaşama ortamlarının korunması esastır. f) Yabani hayvanların
yaşama ortamlarından koparılmaması, doğada serbestçe yaşayan bir
hayvanın yakalanıp özgürlükten yoksun bırakılmaması esastır. g)
Hayvanların korunması ve rahat yaşamalarının sağlanmasında; insanlarla
diğer hayvanların hijyen, sağlık ve güvenlikleri de dikkate
alınmalıdır. h) Hayvanların türüne özgü şartlarda bakılması,
beslenmesi, barındırılma ve taşınması esastır. ı) Hayvanları taşıyan ve
taşıtanlar onları türüne ve özelliğine uygun ortam ve şartlarda
taşımalı, taşıma sırasında beslemeli ve bakımını yapmalıdırlar. j)
Yerel yönetimlerin, gönüllü kuruluşlarla işbirliği içerisinde, sahipsiz
ve güçten düşmüş hayvanların korunması için hayvan bakımevleri ve
hastaneler kurarak onların bakımlarını ve tedavilerini sağlamaları ve
eğitim çalışmaları yapmaları esastır. k) Kontrolsüz üremeyi önlemek
amacıyla, toplu yaşanan yerlerde beslenen ve barındırılan kedi ve
köpeklerin sahiplerince kısırlaştırılması esastır. Bununla birlikte,
söz konusu hayvanlarını yavrulatmak isteyenler, doğacak yavruları
belediyece kayıt altına aldırarak bakmakla ve/veya dağıtımını yapmakla
yükümlüdür.
İKİNCİ KISIM
Koruma Tedbirleri
BİRİNCİ BÖLÜM
Hayvanların Sahiplenilmesi, Bakımı ve Korunması
Hayvanların sahiplenilmesi ve bakımı
MADDE 5.- Bir hayvanı, bakımının gerektirdiği yaygın eğitim programına
katılarak sahiplenen veya ona bakan kişi, hayvanı barındırmak, hayvanın
türüne ve üreme yöntemine uygun olan etolojik ihtiyaçlarını temin
etmek, sağlığına dikkat etmek, insan, hayvan ve çevre sağlığı açısından
gerekli tüm önlemleri almakla yükümlüdür. Hayvan sahipleri, sahip
oldukları hayvanlardan kaynaklanan çevre kirliliğini ve insanlara
verilebilecek zarar ve rahatsızlıkları önleyici tedbirleri almakla
yükümlü olup; zamanında ve yeterli seviyede tedbir alınmamasından
kaynaklanan zararları tazmin etmek zorundadırlar. Ev ve süs hayvanı
satan kişiler, bu hayvanların bakımı ve korunması ile ilgili olarak
yerel yönetimler tarafından düzenlenen eğitim programlarına katılarak
sertifika almakla yükümlüdürler. Ev ve süs hayvanı ve kontrollü
hayvanları bulundurma ve sahiplenme şartları, hayvan bakımı konularında
verilecek eğitim ile ilgili usul ve esaslar ile sahiplenilerek bakılan
hayvanların çevreye verecekleri zarar ve rahatsızlıkları önleyici
tedbirler, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ile eşgüdüm sağlanmak
suretiyle, İçişleri Bakanlığı ve ilgili kuruluşların görüşü alınarak
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Ticari amaç güdülmeden
bilhassa ev ve bahçesi içerisinde bakılan ev ve süs hayvanları
sahiplerinin borcundan dolayı haczedilemezler. Ev ve süs hayvanlarının
üretimini ve ticaretini yapanlar, hayvanları sahiplenen ve onu üretmek
için seçenler annenin ve yavrularının sağlığını tehlikeye atmamak için
gerekli anatomik, fizyolojik ve davranış karakteristikleri ile ilgili
önlemleri almakla yükümlüdür. Ev ve süs hayvanları ile kontrollü
hayvanlardan, doğal yaşama ortamlarına tekrar uyum sağlayamayacak
durumda olanlar terk edilemez; beslenemeyeceği ve iklimine uyum
sağlayamayacağı ortama bırakılamaz. Ancak, yeniden sahiplendirme
yapılabilir ya da hayvan bakımevlerine teslim edilebilir. Sahipsiz ve
güçten düşmüş hayvanların korunması
MADDE 6. - Sahipsiz ya da güçten düşmüş hayvanların, 3285 sayılı Hayvan
Sağlığı Zabıtası Kanununda öngörülen durumlar dışında öldürülmeleri
yasaktır. Güçten düşmüş hayvanlar ticari ve gösteri amaçlı veya
herhangi bir şekilde binicilik ve taşımacılık amacıyla çalıştırılamaz.
Sahipsiz hayvanların korunması, bakılması ve gözetimi için yürürlükteki
mevzuat hükümleri çerçevesinde, yerel yönetimler yetki ve
sorumluluklarına ilişkin düzenlemeler ile çevreye olabilecek olumsuz
etkilerini gidermeye yönelik tedbirler, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve
İçişleri Bakanlığı ile eşgüdüm sağlanarak, diğer ilgili kuruluşların da
görüşü alınmak suretiyle Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir. Sahipsiz veya güçten düşmüş hayvanların en hızlı şekilde
yerel yönetimlerce kurulan veya izin verilen hayvan bakımevlerine
götürülmesi zorunludur. Bu hayvanların öncelikle söz konusu merkezlerde
oluşturulacak müşahede yerlerinde tutulması sağlanır. Müşahede
yerlerinde kısırlaştırılan, aşılanan ve rehabilite edilen hayvanların
kaydedildikten sonra öncelikle alındıkları ortama bırakılmaları
esastır. Sahipsiz veya güçten düşmüş hayvanların toplatılması ve hayvan
bakımevlerinin çalışma usul ve esasları, ilgili kurum ve kuruluşların
görüşleri alınarak Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Hayvan bakımevleri ve hastanelerin kurulması amacıyla Hazineye ait
araziler öncelikle tahsis edilir. Amacı dışında kullanıldığı tespit
edilen arazilerin tahsisi iptal edilir.
Hiçbir kazanç ve menfaat sağlamamak kaydıyla sadece insani ve vicdani
amaçlarla sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanlara bakan veya bakmak
isteyen ve bu Kanunda öngörülen şartları taşıyan gerçek ve tüzel
kişilere; belediyeler, orman idareleri, Maliye Bakanlığı, Özelleştirme
İdaresi Başkanlığı tarafından, mülkiyeti idarelerde kalmak koşuluyla
arazi ve buna ait binalar ve demirbaşlar tahsis edilebilir. Tahsis
edilen arazilerin üzerinde amaca uygun tesisler ilgili
Bakanlığın/İdarenin izni ile yapılır.
İKİNCİ BÖLÜM
Hayvanlara Müdahaleler
Cerrahi müdahaleler
MADDE 7. - Hayvanlara tıbbi ve cerrahi müdahaleler sadece veteriner
hekimler tarafından yapılır. Kontrolsüz üremenin önlenmesi için,
hayvanlara acı vermeden kısırlaştırma müdahaleleri yapılır. Yasak
müdahaleler
MADDE 8. - Bir hayvan neslini yok edecek her türlü müdahale yasaktır.
Hayvanların, yaşadıkları sürece, tıbbi amaçlar dışında organ veya
dokularının tümü ya da bir bölümü çıkarılıp alınamaz veya tahrip
edilemez. Ev ve süs hayvanının dış görünüşünü değiştirmeye yönelik veya
diğer tedavi edici olmayan kuyruk ve kulak kesilmesi, ses tellerinin
alınması ve tırnak ve dişlerinin sökülmesine yönelik cerrahi müdahale
yapılması yasaktır. Ancak bu yasaklamalara; bir veteriner hekimin,
veteriner hekimliği uygulamaları ile ilgili tıbbi sebepler veya özel
bir hayvanın yararı için gerektiğinde tedavi edici olmayan müdahaleyi
gerekli görmesi veya üremenin önlenmesi durumlarında izin verilebilir.
Bir hayvana tıbbi amaçlar dışında, onun türüne ve etolojik
özelliklerine aykırı hale getirecek şekilde ve dozda hormon ve ilaç
vermek, çeşitli maddelerle doping yapmak, hayvanların türlerine has
davranış ve fiziki özelliklerini yapay yöntemlerle değiştirmek
yasaktır. Hayvan deneyleri
MADDE 9. - Hayvanlar, bilimsel olmayan teşhis, tedavi ve deneylerde
kullanılamazlar. Tıbbi ve bilimsel deneylerin uygulanması ve deneylerin
hayvanları koruyacak şekilde yapılması ve deneylerde kullanılacak
hayvanların uygun biçimde bakılması ve barındırılması esastır. Başkaca
bir seçenek olmaması halinde, hayvanlar bilimsel çalışmalarda deney
hayvanı olarak kullanılabilir. Hayvan deneyi yapan kurum ve
kuruluşlarda bu deneylerin yapılmasına kendi bünyelerinde kurulmuş ve
kurulacak etik kurullar yoluyla izin verilir. Etik kurulların kuruluşu,
çalışma usul ve esasları, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ile Sağlık
Bakanlığının ve ilgili kuruluşların görüşleri alınarak Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Deney hayvanlarının
yetiştirilmesi, beslenmesi, barındırılması, bakılması, deney hayvanı
besleyen, tedarik eden ve kullanıcı işletmelerin tescil edilmesi,
çalışan personelin nitelikleri, tutulacak kayıtlar, ne tür hayvanların
yetiştirileceği ve deney hayvanı besleyen, tedarik eden ve kullanıcı
işletmelerin uyacağı esaslar Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Hayvanların Ticareti ve Eğitilmesi
Hayvanların ticareti
MADDE 10. - Satılırken; hayvanların sağlıklarının iyi,
barındırıldıkları yerin temiz ve sağlık şartlarına uygun olması
zorunludur.
Çiftlik hayvanlarının bakımı, beslenmesi, nakliyesi ve kesimi esnasında
hayvanların refahı ve güvenliğinin sağlanması hususundaki düzenlemeler
Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Yabani hayvanların ticaretine ilişkin düzenlemeler Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Ev ve süs hayvanlarının üretimini
ve ticaretini yapanlar, annenin ve yavrularının sağlığını tehlikeye
atmamak için gerekli anatomik, fizyolojik ve davranış karakteristikleri
ile ilgili önlemleri almakla yükümlüdür. Hayvanların ticari amaçla film
çekimi ve reklam için kullanılması ile ilgili hususlar izne tabidir. Bu
izne ait usul ve esaslar ilgili kuruluşların görüşü alınarak Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Bir hayvan; acı, ıstırap ya da
zarar görecek şekilde, film çekimi, gösteri, reklam ve benzeri işler
için kullanılamaz. Deney hayvanlarının ithalat ve ihracatı izne
tabidir. Bu izin, Bakanlığın görüşü alınarak Tarım ve Köyişleri
Bakanlığınca verilir. Hasta, sakat ve yaşlı durumda bulunan veya
iyileşemeyecek derecede ağrısı veya acısı olan bir hayvanı usulüne
uygun kesmek ya da ağrısız öldürme amacından başka bir amaçla birine
devretmek, satmak veya almak yasaktır.
Eğitim
MADDE 11. - Hayvanlar, doğal kapasitesini veya gücünü aşacak şekilde
veya yaralanmasına, gereksiz acı çekmesine, kötü alışkanlıklara
özendirilmesine neden olacak yöntemlerle eğitilemez. Hayvanları başka
bir canlı hayvanla dövüştürmek yasaktır. Folklorik amaca yönelik,
şiddet içermeyen geleneksel gösteriler, Bakanlığın uygun görüşü
alınarak il hayvanları koruma kurullarından izin alınmak suretiyle
düzenlenebilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Hayvanların Kesimi, Öldürülmesi ve Yasaklar
Hayvanların kesimi
MADDE 12. - Hayvanların kesilmesi; dini kuralların gerektirdiği özel
koşullar dikkate alınarak hayvanı korkutmadan, ürkütmeden, en az acı
verecek şekilde, hijyenik kurallara uyularak ve usulüne uygun olarak
bir anda yapılır. Hayvanların kesiminin ehliyetli kişilerce yapılması
sağlanır. Dini amaçla kurban kesmek isteyenlerin kurbanlarını dini
hükümlere, sağlık şartlarına, çevre temizliğine uygun olarak, hayvana
en az acı verecek şekilde bir anda kesimi, kesim yerleri, ehliyetli
kesim yapacak kişiler ve ilgili diğer hususlar Bakanlık, kurum ve
kuruluşların görüşü alınarak, Diyanet İşleri Başkanlığının bağlı olduğu
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Hayvanların öldürülmesi
MADDE 13. - Kanuni istisnalar ile tıbbi ve bilimsel gerekçeler ve gıda
amaçlı olmayan, insan ve çevre sağlığına yönelen önlenemez tehditler
bulunan acil durumlar dışında yavrulama, gebelik ve süt anneliği
dönemlerinde hayvanlar öldürülemez. Öldürme işleminden sorumlu kişi ve
kuruluşlar, hayvanın kesin olarak öldüğünden emin olunduktan sonra,
hayvanın ölüsünü usulüne uygun olarak bertaraf etmek veya ettirmekle
yükümlüdürler. Öldürme esas ve usulleri Bakanlıkça çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
Yasaklar
MADDE 14.- Hayvanlarla ilgili yasaklar şunlardır:
a) Hayvanlara kasıtlı olarak kötü davranmak, acımasız ve zalimce işlem
yapmak, dövmek, aç ve susuz bırakmak, aşırı soğuğa ve sıcağa maruz
bırakmak, bakımlarını ihmal etmek, fiziksel ve psikolojik acı
çektirmek. b) Hayvanları, gücünü aştığı açıkça görülen fiillere
zorlamak. c) Hayvan bakımı eğitimi almamış kişilerce ev ve süs hayvanı
satmak. d) Ev ve süs hayvanlarını onaltı yaşından küçüklere satmak. e)
Hayvanların kesin olarak öldüğü anlaşılmadan, vücutlarına müdahalelerde
bulunmak. f) Kesim hayvanları ve 4915 sayılı Kanun çerçevesinde
avlanmasına ve özel üretim çiftliklerinde kesim hayvanı olarak
üretimine izin verilen av hayvanları ile ticarete konu yabani hayvanlar
dışındaki hayvanları, et ihtiyacı amacıyla kesip ya da öldürüp piyasaya
sürmek. g) Kesim için yetiştirilmiş hayvanlar dışındaki hayvanları
ödül, ikramiye ya da prim olarak dağıtmak. h) Tıbbi gerekçeler hariç
hayvanlara ya da onların ana karnındaki yavrularına veya havyar üretimi
hariç yumurtalarına zarar verebilecek suni müdahaleler yapmak, yabancı
maddeler vermek. ı) Hayvanları hasta, gebelik süresinin 2/3ünü
tamamlamış gebe ve yeni ana iken çalıştırmak, uygun olmayan koşullarda
barındırmak. j) Hayvanlarla cinsel ilişkide bulunmak, işkence yapmak.
k) Sağlık nedenleri ile gerekli olmadıkça bir hayvana zor kullanarak
yem yedirmek, acı, ıstırap ya da zarar veren yiyecekler ile alkollü
içki, sigara, uyuşturucu ve bunun gibi bağımlılık yapan yiyecek veya
içecekler vermek. l) Pitbull Terrier, Japanese Tosa gibi tehlike arz
eden hayvanları üretmek; sahiplendirilmesini, ülkemize girişini,
satışını ve reklamını yapmak; takas etmek, sergilemek ve hediye etmek.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Hayvan Koruma Yönetimi
BİRİNCİ BÖLÜM
Mahalli Hayvan Koruma Kurulları Teşkilat, Görev ve Sorumluluklar
İl hayvanları koruma kurulu
MADDE 15.- Her ilde il hayvanları koruma kurulu, valinin başkanlığında,
sadece hayvanların korunması ve mevcut sorunlar ile çözümlerine yönelik
olmak üzere toplanır.
Bu toplantılara; a) Büyükşehir belediyesi olan illerde büyükşehir
belediye başkanları, büyükşehire bağlı ilçe belediye başkanları,
büyükşehir olmayan illerde belediye başkanları, b) İl çevre ve orman
müdürü, c) İl tarım müdürü, d) İl sağlık müdürü, e) İl milli eğitim
müdürü, f) İl müftüsü, g) Belediyelerin veteriner işleri müdürü, h)
Veteriner fakülteleri olan yerlerde fakülte temsilcisi, ı) Münhasıran
hayvanları koruma ile ilgili faaliyet gösteren gönüllü kuruluşlardan
valilik takdiri ile seçilecek en çok iki temsilci, j) İl veya bölge
veteriner hekimler odasından bir temsilci Katılır. Kurul başkanı
gerekli gördüğü durumlarda konuyla ilgili olarak diğer kurum ve
kuruluşlardan yetkili isteyebilir. İl hayvan koruma kurulu
sekretaryasını, il çevre ve orman müdürlüğü yürütür. Kurul,
çalışmalarının sonucunu, önemli politika, strateji, uygulama, inceleme
ve görüşleri Bakanlığa bildirir. İllerde temsilciliği bulunmayan
kuruluş var ise il hayvan koruma kurulları diğer üyelerden oluşur.
Kurul, kurul başkanı tarafından toplantıya çağrılır. İl hayvan koruma
kurulunun çalışma esas ve usulleri Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir. İl hayvanları koruma kurulunun görevleri
MADDE 16.- Hayvanları korum kurulu münhasıran hayvanların korunması,
sorunlara tespiti ve çözümlerini karara bağlamak üzere; av ve yaban
hayvanlarının ve yaşama alanlarının korunması ve avcılığın düzenlenmesi
hususlarında alınmış olan Merkez Av Komisyonu kararlarını göz önünde
bulundurarak;
a) Hayvanların korunması ve kullanılmasında onların yasal temsilciliği
niteliği ile bu Kanunda belirtilen görevleri yerine getirmek, b) İl
sınırları içinde hayvanların korunmasına ilişkin sorunları belirleyip,
koruma sorunlarının çözüm tekliflerini içeren yıllık, beş yıllık ve on
yıllık plan ve projeler yapmak, yıllık hedef raporları hazırlayıp
Bakanlığın uygun görüşüne sunmak, Bakanlığın olumlu görüşünü alarak
hayvanların korunması amacıyla her türlü önlemi almak, c) Hazırlanan
uygulama programlarının uygulanmasını sağlamak ve sonuçtan Bakanlığa
bilgi vermek, d) Hayvanların korunması ile ilgili olarak çeşitli kişi,
kurum ve kuruluşların il düzeyindeki faaliyetlerini izlemek,
yönlendirmek ve bu konuda gerekli eşgüdümü sağlamak, e) İlde kurulacak
olan hayvan bakımevleri ve hayvan hastanelerini desteklemek,
geliştirmek ve gerekli önlemleri almak, f) Yerel hayvan koruma
gönüllülerinin müracaatlarını değerlendirmek, g) Hayvan sevgisi,
korunması ve yaşatılması ile ilgili eğitici faaliyetler düzenlemek, h)
Bu Kanuna göre çıkarılacak mevzuatla verilecek görevleri yapmak, İle
görevli ve yükümlüdür.
İKİNCİ BÖLÜM
Denetim ve Hayvan Koruma Gönüllüleri
Denetim
MADDE 17.- Bu Kanun hükümlerine uyulup uyulmadığını denetleme yetkisi
Bakanlığa aittir. Gerektiğinde bu yetki Bakanlıkça mahallin en büyük
mülki amirine yetki devri suretiyle devredilebilir. Denetim
elemanlarının nitelikleri ve denetime ilişkin usul ve esaslar ile kayıt
ve izleme sistemi kurma, bildirim yükümlülüğü ile bunları verecekler
hakkındaki usul ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir. Yerel yönetimler, ev ve süs hayvanları ile sahipsiz
hayvanların kayıt altına alınması ile ilgili işlemleri yapmakla
yükümlüdürler.
Yerel hayvan koruma görevlilerinin sorumlulukları
MADDE 18.- Özellikle kedi ve köpekler gibi sahipsiz hayvanların kendi
mekanlarında, bulundukları bölge ve mahallerde yaşamaları sorumluluğunu
üstlenen gönüllü kişilere yerel hayvan koruma görevlisi adı verilir. Bu
görevliler, hayvan koruma dernek ve vakıflarına üye ya da bu konuda
faydalı hizmetler yapmış kişiler arasından il hayvan koruma kurulu
tarafından her yıl için seçilir. Yerel hayvan koruma görevlileri görev
anında belgelerini taşımak zorundadır ve bu belgelerin her yıl
yenilenmesi gerekir. Olumsuz faaliyetleri tespit edilen kişilerin
belgeleri iptal edilir. Yerel hayvan görevlilerinin görev ve
sorumluluklarına, bu kişilere verilecek belgelere, bu belgelerin
iptaline ve verilecek eğitime ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Yerel hayvan koruma görevlileri;
bölge ve mahallerindeki, öncelikle köpekler ve kediler olmak üzere,
sahipsiz hayvanların bakımları, aşılarının yapılması, aşılı hayvanların
markalanması ve kayıtlarının tutulmasının sağlanması,
kısırlaştırılması, saldırgan olanların eğitilmesi ve
sahiplendirilmelerinin yapılması için yerel yönetimler tarafından
kurulan hayvan bakımevlerine gönderilmesi gibi yapılan tüm faaliyetleri
yerel yönetimler ile eşgüdümlü olarak yaparlar.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Hayvanların Korunmasının Desteklenmesi
Mali destek
MADDE 19. - Ev ve süs hayvanlarının korunması amacıyla bakımevleri ve
hastaneler kurmak; buralarda bakım, rehabilitasyon, aşılama ve
kısırlaştırma gibi faaliyetleri yürütmek için, başta yerel yönetimler
olmak üzere diğer ilgili kurum ve kuruluşlara Bakanlıkça uygun görülen
miktarlarda mali destek sağlanır. Bu amaçla Bakanlık bütçesine gerekli
ödenek konulur. Bu ödeneğin kullanımına ilişkin esas ve usuller, Maliye
Bakanlığının olumlu görüşü alınmak suretiyle Bakanlıkça çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Diğer Hükümler
Eğitici yayınlar
MADDE 20.- Hayvanların korunması ve refahı amacıyla; yaygın ve örgün
eğitime yönelik programların yapılması, radyo ve televizyon
programlarında bu konuya yer verilmesi esastır. Türkiye Radyo ve
Televizyon Kurumu ile özel televizyon kanallarına ait televizyon
programlarında ayda en az iki saat, özel radyo kanallarının
programlarında ise ayda en az yarım saat eğitici yayınların yapılması
zorunludur. Bu yayınların %20sinin izlenme ve dinlenme oranı en yüksek
saatlerde yapılması esastır. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu görev
alanına giren hususlarda bu maddenin takibi ile yükümlüdür.
[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kazaları
MADDE 21. - Bir hayvana çarpan ve ona zarar veren sürücü, onu en yakın
veteriner hekim ya da tedavi ünitesine götürmek veya götürülmesini
sağlamak zorundadır.
Hayvanat bahçeleri
MADDE 22. - İşletme sahipleri ve belediyeler hayvanat bahçelerini,
doğal yaşama ortamına en uygun şekilde tanzim etmekle ve ettirmekle
yükümlüdürler. Hayvanat bahçelerinin kuruluşu ile çalışma usul ve
esasları Tarım ve Köyişleri Bakanlığının görüşü alınmak suretiyle
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Yasak ve izinler
MADDE 23. - Bu Kanun kapsamında olan ev ve süs hayvanlarının
ticaretinin yapılması, ithalatı ve ihracatı ile her ne şekilde olursa
olsun, ülkeden çıkarılması ve sokulması ile ilgili her türlü izin ve
işlemlerde Bakanlığın görüşü alınmak kaydıyla Tarım ve Köyişleri
Bakanlığı yetkilidir. Tarım ve Köyişleri Bakanlığının ilgili
birimlerince, yıl içinde yapılan ithalat ve ihracat ile ilgili bilgiler
Bakanlığa bildirilir. Koruma altına alma
MADDE 24.- Bu Kanunun hayvanları korumaya yönelik hükümlerine aykırı
hareket eden ve bu suretle bulundurduğu hayvanların bakımını ciddi
şekilde ihmal eden ya da onlara ağrı, acı veya zarar veren kişilerin
denetimle yetkili merci tarafından hayvan bulundurması yasaklanır ve
hayvanlarına el konulur. Söz konusu hayvan yeniden sahiplendirilir ya
da koruma altına alınır.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Cezai Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
İdari Para Cezası Verme Yetkisi, Cezalar, Ödeme Süresi, Tahsil ve İtiraz
İdari para cezası verme yetkisi
MADDE 25.- Bu Kanunda öngörülen idari para cezaları bu Kanunun 17 nci
maddesinde belirtilen denetime yetkili merci tarafından verilir.
İdari para cezalarına itiraz
MADDE 26.- İdari para cezalarına karşı cezanın tebliği tarihinden
itibaren onbeş gün içinde idare mahkemesine dava açılabilir. Davanın
açılmış olması idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz.
Bu konuda idare mahkemelerinin verdiği kararlar kesindir.
İdari para cezalarının ödenme süresi ve tahsili
MADDE 27.- İdari para cezalarının ödenme süresi cezanın tebliği tarihinden itibaren otuz gündür.
Ceza vermeye yetkili merciler tarafından, Bakanlıkça bastırılan ve
dağıtılan makbuz karşılığında verilen para cezaları, ilgilileri
tarafından mahallin en büyük mal memurluğuna yatırılır. Yatırılan
paranın %80i ilgili belediyeye takip eden ay içinde aktarılır. Bu para,
tahsisi mahiyette olup amacı dışında kullanılamaz. Bu Kanuna göre
verilecek idari para cezalarında kullanılacak makbuzların şekli,
dağıtımı ve kontrolü ile ilgili esas ve usuller yönetmelikle
belirlenir. Öngörülen süre içinde ödenmeyen para cezaları, gecikme
zammı ile birlikte 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında
Kanun hükümlerine göre tahsil edilir.
Cezalar
MADDE 28.- Bu Kanun hükümlerine aykırı davrananlara aşağıdaki cezalar verilir:
a) 4 üncü maddenin (k) bendinin ikinci cümlesi hükmüne aykırı
davrananlara, hayvan başına ikiyüzellimilyon lira idari para cezası. b)
5 inci maddenin birinci, ikinci, üçüncü ve altıncı fıkralarında
öngörülen hayvanların sahiplenilmesi ve bakımı ile ilgili yasaklara ve
yükümlülüklere uymayan ve alınması gereken önlemleri almayanlara hayvan
başına ellimilyon lira, yedinci fıkrasında öngörülen yükümlülük ve
yasaklara uymayanlara hayvan başına yüzellimilyon lira idari para
cezası. c) 6 ncı maddenin birinci fıkrasına aykırı hareket edenlere
hayvan başına beşyüzmilyon lira idari para cezası. d) 7 nci maddede
yazılan cerrahi amaçlı müdahaleler ile ilgili hükümlere aykırı
davrananlara hayvan başına yüzellimilyon lira idari para cezası. e) 8
inci maddenin birinci fıkrasında yazılı, bir hayvan neslini yok edecek
müdahalede bulunanlara hayvan başına yedibuçukmilyar lira idari para
cezası; ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarına uymayanlara hayvan
başına birmilyar lira idari para cezası. f) 9 uncu maddede ve
çıkarılacak yönetmeliklerinde belirtilen hususlara uymayanlara hayvan
başına ikiyüzellimilyon lira; yetkisi olmadığı halde hayvan deneyi
yapanlara hayvan başına birmilyar lira idari para cezası. g) 10 uncu
maddede belirtilen hayvan ticareti izni almayanlara ve bu konudaki
yasaklara ve yönetmelik hükümlerine aykırı davrananlara
ikimilyarbeşyüzmilyon lira idari para cezası. h) 11 inci maddenin
birinci fıkrasındaki eğitim ile ilgili yasaklara aykırı davrananlara
birmilyarikiyüzellimilyon lira, ikinci fıkrasına aykırı davrananlara
hayvan başına birmilyarikiyüzellimilyon lira idari para cezası. ı) 12
nci maddenin birinci fıkrasına aykırı hareket edenlere hayvan başına
beşyüzmilyon lira; ikinci fıkrasına aykırı hareket edenlere hayvan
başına birmilyarikiyüzellimilyon lira idari para cezası. j) 13 üncü
madde hükümlerine aykırı davrananlara, öldürülen hayvan başına
beşyüzmilyon lira idari para cezası, aykırı davranışların işletmelerce
gösterilmesi halinde öldürülen hayvan başına birmilyarikiyüzellimilyon
lira idari para cezası. k) 14 üncü maddenin (a), (b), (c), (d), (e),
(g), (h), (ı), (j) ve (k) bentlerine aykırı davrananlara
ikiyüzellimilyon lira idari para cezası; (f) ve (l) bentlerine aykırı
davrananlara hayvan başına ikimilyarbeşyüzmilyon lira idari para cezası
verilir, kesilmiş ve canlı hayvanlara el konulur. l) RTÜKün takibi
sonucunda 20 nci maddeye aykırı hareket ettiği tespit edilen ulusal
radyo ve televizyon kurum ve kuruluşlarına maddenin ihlal edildiği her
ay için beşmilyar lira idari para cezası. m) 21 inci maddeye aykırı
hareket edenlere hayvan başına ikiyüzellimilyon lira idari para cezası.
n) 22 nci maddeye uymayanlara, hayvanat bahçelerinde kötü şartlarda
barındırdıkları hayvan başına altıyüzmilyon lira idari para cezası. o)
23 üncü maddeye aykırı hareket edenlere hayvan başına
ikimilyarbeşyüzmilyon lira idari para cezası. Bu maddenin (b) bendinde
atıfta bulunulan 5 inci maddenin birinci, ikinci ve beşinci fıkraları
ile (o) bendi dışında kalan fiillerin, veteriner hekim, veteriner
sağlık teknisyeni, hayvan koruma gönüllüsü, hayvan koruma derneği
üyeleri, hayvan koruma vakfı üyeleri, hayvan toplama, gözetim altına
alma, bakma, koruma ile görevlendirilmiş olan kişilerce işlenmesi
halinde verilecek ceza iki kat artırılarak uygulanır. Bu maddede yazılı
idari para cezaları, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, o
yıl için 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer
298 inci maddesi hükümleri uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden
değerleme oranında artırılarak uygulanır.
BEŞİNCİ KISIM
Çeşitli, Son ve Geçici Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Birden fazla hükmün ihlali
MADDE 29.- Bu Kanunda suç olarak öngörülen fiiller başka kanunlara göre
de suç ise, en ağır cezayı gerektiren kanun hükümleri uygulanır.
Fiili ile bu Kanunun birden fazla hükmünü ihlal edenlere daha ağır olan ceza verilir.
Fiillerin tekrarı
MADDE 30.- Bu Kanunda, ceza hükmü altına alınmış fiillerin tekrarı
halinde para cezaları bir kat, daha fazla tekrarı halinde üç kat
artırılarak verilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Son ve Geçici Hükümler
Saklı hükümler
MADDE 31.- 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu, 3285 sayılı Hayvan Sağlığı
ve Zabıtası Kanunu, 4631 sayılı Hayvan Islahı Kanunu ile 1380 sayılı Su
Ürünleri Kanunu hükümleri saklıdır.
GEÇİCİ MADDE 1.- Bu Kanunun 14 üncü maddesinin (l) bendinde belirtilen
hayvanlardan, yurda bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce sokulmuş
olanların sahipleri; üç ay içerisinde hayvan koruma kurullarına
bildirimde bulunarak bunları kayıt altına aldırmak; altı ay içerisinde
kısırlaştırarak kısırlaştırıldıklarına ilişkin belgeleri il hayvan
koruma kurullarına teslim etmek zorundadırlar.
GEÇİCİ MADDE 2.- Bu Kanun gereğince çıkarılması gerekli bulunan
yönetmelikler, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl
içinde hazırlanır.
MADDE 32.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 33.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
Genel Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Tanımlar ve İlkeler
Amaç
MADDE 1.- Bu Kanunun amacı; hayvanların rahat yaşamlarını ve hayvanlara
iyi ve uygun muamele edilmesini temin etmek, hayvanların acı, ıstırap
ve eziyet çekmelerine karşı en iyi şekilde korunmalarını, her türlü
mağduriyetlerinin önlenmesini sağlamaktır.
Kapsam
MADDE 2.- Bu Kanun, amaç maddesi doğrultusunda yapılacak düzenlemeleri,
alınacak önlemleri, sağlanacak eşgüdümü, denetim, sınırlama ve
yükümlülükler ile tabi olunacak cezai hükümleri kapsar.
Tanımlar
MADDE 3.- Bu Kanunda geçen terimlerden;
a) Yaşama ortamı: Bir hayvanın veya hayvan topluluğunun doğal olarak
yaşadığı yeri, b) Etoloji: Bir hayvan türünün doğuştan gelen, kendine
özgü davranışlarını inceleyen bilim dalını, c) Ekosistem: Canlıların
kendi aralarında ve cansız çevreleriyle ilişkilerini bir düzen içinde
yürüttükleri biyolojik, fiziksel ve kimyasal sistemi, d) Tür:
Birbirleriyle çiftleşebilen ve üreme yeteneğine sahip verimli döller
verebilen populasyonları, e) Evcil hayvan: İnsan tarafından kültüre
alınmış ve eğitilmiş hayvanları, f) Sahipsiz hayvan: Barınacak yeri
olmayan veya sahibinin ya da koruyucusunun ev ve arazisinin sınırları
dışında bulunan ve herhangi bir sahip veya koruyucunun kontrolü ya da
doğrudan denetimi altında bulunmayan evcil hayvanları, g) Güçten düşmüş
hayvan: Bulaşıcı ve salgın hayvan hastalıkları haricinde yaşlanma,
sakatlanma, yaralanma ve hastalanma gibi çeşitli nedenlerle fiziki
olarak iş yapabilme yeteneğini kaybetmiş binek ve yük hayvanlarını, h)
Yabani hayvan: Doğada serbest yaşayan evcilleştirilmemiş ve kültüre
alınmamış omurgalı ve omurgasız hayvanları, ı) Ev ve süs hayvanı: İnsan
tarafından özellikle evde, işyerlerinde ya da arazisinde özel zevk ve
refakat amacıyla muhafaza edilen veya edilmesi tasarlanan bakımı ve
sorumluluğu sahiplerince üstlenilen her türlü hayvanı, j) Kontrollü
hayvan: Bir kişi, kuruluş, kurum ya da tüzel kişilik tarafından
sahiplenilen, bakımı, aşıları, periyodik sağlık kontrolleri yapılan
işaretlenmiş kayıt altındaki ev ve süs hayvanlarını, k) Hayvan
bakımevi: Hayvanların rehabilite edileceği bir tesisi, l) Deney:
Herhangi bir hayvanın acı, eziyet, üzüntü veya uzun süreli hasara neden
olacak deneysel ya da diğer bilimsel amaçlarla kullanılmasını, m) Deney
hayvanı: Deneyde kullanılan ya da kullanılacak olan hayvanı, n) Kesim
hayvanı: Gıda amaçlı kesimi yapılan hayvanları, o) Bakanlık: Çevre ve
Orman Bakanlığını,İfade eder.
İlkeler
MADDE 4.- Hayvanların korunmasına ve rahat yaşamalarına ilişkin temel ilkeler şunlardır:
a) Bütün hayvanlar eşit doğar ve bu Kanun hükümleri çerçevesinde yaşama
hakkına sahiptir. b) Evcil hayvanlar, türüne özgü hayat şartları içinde
yaşama özgürlüğüne sahiptir. Sahipsiz hayvanların da, sahipli hayvanlar
gibi yaşamları desteklenmelidir. c) Hayvanların korunması, gözetilmesi,
bakımı ve kötü muamelelerden uzak tutulması için gerekli önlemler
alınmalıdır. d) Hiçbir maddi kazanç ve menfaat amacı gütmeksizin,
sadece insani ve vicdani sorumluluklarla, sahipsiz ve güçten düşmüş
hayvanlara bakan veya bakmak isteyen ve bu Kanunda öngörülen koşulları
taşıyan gerçek ve tüzel kişilerin teşviki ve bu kapsamda eşgüdüm
sağlanması esastır. e) Nesli yok olma tehlikesi altında bulunan tür ve
bunların yaşama ortamlarının korunması esastır. f) Yabani hayvanların
yaşama ortamlarından koparılmaması, doğada serbestçe yaşayan bir
hayvanın yakalanıp özgürlükten yoksun bırakılmaması esastır. g)
Hayvanların korunması ve rahat yaşamalarının sağlanmasında; insanlarla
diğer hayvanların hijyen, sağlık ve güvenlikleri de dikkate
alınmalıdır. h) Hayvanların türüne özgü şartlarda bakılması,
beslenmesi, barındırılma ve taşınması esastır. ı) Hayvanları taşıyan ve
taşıtanlar onları türüne ve özelliğine uygun ortam ve şartlarda
taşımalı, taşıma sırasında beslemeli ve bakımını yapmalıdırlar. j)
Yerel yönetimlerin, gönüllü kuruluşlarla işbirliği içerisinde, sahipsiz
ve güçten düşmüş hayvanların korunması için hayvan bakımevleri ve
hastaneler kurarak onların bakımlarını ve tedavilerini sağlamaları ve
eğitim çalışmaları yapmaları esastır. k) Kontrolsüz üremeyi önlemek
amacıyla, toplu yaşanan yerlerde beslenen ve barındırılan kedi ve
köpeklerin sahiplerince kısırlaştırılması esastır. Bununla birlikte,
söz konusu hayvanlarını yavrulatmak isteyenler, doğacak yavruları
belediyece kayıt altına aldırarak bakmakla ve/veya dağıtımını yapmakla
yükümlüdür.
İKİNCİ KISIM
Koruma Tedbirleri
BİRİNCİ BÖLÜM
Hayvanların Sahiplenilmesi, Bakımı ve Korunması
Hayvanların sahiplenilmesi ve bakımı
MADDE 5.- Bir hayvanı, bakımının gerektirdiği yaygın eğitim programına
katılarak sahiplenen veya ona bakan kişi, hayvanı barındırmak, hayvanın
türüne ve üreme yöntemine uygun olan etolojik ihtiyaçlarını temin
etmek, sağlığına dikkat etmek, insan, hayvan ve çevre sağlığı açısından
gerekli tüm önlemleri almakla yükümlüdür. Hayvan sahipleri, sahip
oldukları hayvanlardan kaynaklanan çevre kirliliğini ve insanlara
verilebilecek zarar ve rahatsızlıkları önleyici tedbirleri almakla
yükümlü olup; zamanında ve yeterli seviyede tedbir alınmamasından
kaynaklanan zararları tazmin etmek zorundadırlar. Ev ve süs hayvanı
satan kişiler, bu hayvanların bakımı ve korunması ile ilgili olarak
yerel yönetimler tarafından düzenlenen eğitim programlarına katılarak
sertifika almakla yükümlüdürler. Ev ve süs hayvanı ve kontrollü
hayvanları bulundurma ve sahiplenme şartları, hayvan bakımı konularında
verilecek eğitim ile ilgili usul ve esaslar ile sahiplenilerek bakılan
hayvanların çevreye verecekleri zarar ve rahatsızlıkları önleyici
tedbirler, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ile eşgüdüm sağlanmak
suretiyle, İçişleri Bakanlığı ve ilgili kuruluşların görüşü alınarak
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Ticari amaç güdülmeden
bilhassa ev ve bahçesi içerisinde bakılan ev ve süs hayvanları
sahiplerinin borcundan dolayı haczedilemezler. Ev ve süs hayvanlarının
üretimini ve ticaretini yapanlar, hayvanları sahiplenen ve onu üretmek
için seçenler annenin ve yavrularının sağlığını tehlikeye atmamak için
gerekli anatomik, fizyolojik ve davranış karakteristikleri ile ilgili
önlemleri almakla yükümlüdür. Ev ve süs hayvanları ile kontrollü
hayvanlardan, doğal yaşama ortamlarına tekrar uyum sağlayamayacak
durumda olanlar terk edilemez; beslenemeyeceği ve iklimine uyum
sağlayamayacağı ortama bırakılamaz. Ancak, yeniden sahiplendirme
yapılabilir ya da hayvan bakımevlerine teslim edilebilir. Sahipsiz ve
güçten düşmüş hayvanların korunması
MADDE 6. - Sahipsiz ya da güçten düşmüş hayvanların, 3285 sayılı Hayvan
Sağlığı Zabıtası Kanununda öngörülen durumlar dışında öldürülmeleri
yasaktır. Güçten düşmüş hayvanlar ticari ve gösteri amaçlı veya
herhangi bir şekilde binicilik ve taşımacılık amacıyla çalıştırılamaz.
Sahipsiz hayvanların korunması, bakılması ve gözetimi için yürürlükteki
mevzuat hükümleri çerçevesinde, yerel yönetimler yetki ve
sorumluluklarına ilişkin düzenlemeler ile çevreye olabilecek olumsuz
etkilerini gidermeye yönelik tedbirler, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve
İçişleri Bakanlığı ile eşgüdüm sağlanarak, diğer ilgili kuruluşların da
görüşü alınmak suretiyle Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir. Sahipsiz veya güçten düşmüş hayvanların en hızlı şekilde
yerel yönetimlerce kurulan veya izin verilen hayvan bakımevlerine
götürülmesi zorunludur. Bu hayvanların öncelikle söz konusu merkezlerde
oluşturulacak müşahede yerlerinde tutulması sağlanır. Müşahede
yerlerinde kısırlaştırılan, aşılanan ve rehabilite edilen hayvanların
kaydedildikten sonra öncelikle alındıkları ortama bırakılmaları
esastır. Sahipsiz veya güçten düşmüş hayvanların toplatılması ve hayvan
bakımevlerinin çalışma usul ve esasları, ilgili kurum ve kuruluşların
görüşleri alınarak Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Hayvan bakımevleri ve hastanelerin kurulması amacıyla Hazineye ait
araziler öncelikle tahsis edilir. Amacı dışında kullanıldığı tespit
edilen arazilerin tahsisi iptal edilir.
Hiçbir kazanç ve menfaat sağlamamak kaydıyla sadece insani ve vicdani
amaçlarla sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanlara bakan veya bakmak
isteyen ve bu Kanunda öngörülen şartları taşıyan gerçek ve tüzel
kişilere; belediyeler, orman idareleri, Maliye Bakanlığı, Özelleştirme
İdaresi Başkanlığı tarafından, mülkiyeti idarelerde kalmak koşuluyla
arazi ve buna ait binalar ve demirbaşlar tahsis edilebilir. Tahsis
edilen arazilerin üzerinde amaca uygun tesisler ilgili
Bakanlığın/İdarenin izni ile yapılır.
İKİNCİ BÖLÜM
Hayvanlara Müdahaleler
Cerrahi müdahaleler
MADDE 7. - Hayvanlara tıbbi ve cerrahi müdahaleler sadece veteriner
hekimler tarafından yapılır. Kontrolsüz üremenin önlenmesi için,
hayvanlara acı vermeden kısırlaştırma müdahaleleri yapılır. Yasak
müdahaleler
MADDE 8. - Bir hayvan neslini yok edecek her türlü müdahale yasaktır.
Hayvanların, yaşadıkları sürece, tıbbi amaçlar dışında organ veya
dokularının tümü ya da bir bölümü çıkarılıp alınamaz veya tahrip
edilemez. Ev ve süs hayvanının dış görünüşünü değiştirmeye yönelik veya
diğer tedavi edici olmayan kuyruk ve kulak kesilmesi, ses tellerinin
alınması ve tırnak ve dişlerinin sökülmesine yönelik cerrahi müdahale
yapılması yasaktır. Ancak bu yasaklamalara; bir veteriner hekimin,
veteriner hekimliği uygulamaları ile ilgili tıbbi sebepler veya özel
bir hayvanın yararı için gerektiğinde tedavi edici olmayan müdahaleyi
gerekli görmesi veya üremenin önlenmesi durumlarında izin verilebilir.
Bir hayvana tıbbi amaçlar dışında, onun türüne ve etolojik
özelliklerine aykırı hale getirecek şekilde ve dozda hormon ve ilaç
vermek, çeşitli maddelerle doping yapmak, hayvanların türlerine has
davranış ve fiziki özelliklerini yapay yöntemlerle değiştirmek
yasaktır. Hayvan deneyleri
MADDE 9. - Hayvanlar, bilimsel olmayan teşhis, tedavi ve deneylerde
kullanılamazlar. Tıbbi ve bilimsel deneylerin uygulanması ve deneylerin
hayvanları koruyacak şekilde yapılması ve deneylerde kullanılacak
hayvanların uygun biçimde bakılması ve barındırılması esastır. Başkaca
bir seçenek olmaması halinde, hayvanlar bilimsel çalışmalarda deney
hayvanı olarak kullanılabilir. Hayvan deneyi yapan kurum ve
kuruluşlarda bu deneylerin yapılmasına kendi bünyelerinde kurulmuş ve
kurulacak etik kurullar yoluyla izin verilir. Etik kurulların kuruluşu,
çalışma usul ve esasları, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ile Sağlık
Bakanlığının ve ilgili kuruluşların görüşleri alınarak Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Deney hayvanlarının
yetiştirilmesi, beslenmesi, barındırılması, bakılması, deney hayvanı
besleyen, tedarik eden ve kullanıcı işletmelerin tescil edilmesi,
çalışan personelin nitelikleri, tutulacak kayıtlar, ne tür hayvanların
yetiştirileceği ve deney hayvanı besleyen, tedarik eden ve kullanıcı
işletmelerin uyacağı esaslar Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Hayvanların Ticareti ve Eğitilmesi
Hayvanların ticareti
MADDE 10. - Satılırken; hayvanların sağlıklarının iyi,
barındırıldıkları yerin temiz ve sağlık şartlarına uygun olması
zorunludur.
Çiftlik hayvanlarının bakımı, beslenmesi, nakliyesi ve kesimi esnasında
hayvanların refahı ve güvenliğinin sağlanması hususundaki düzenlemeler
Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Yabani hayvanların ticaretine ilişkin düzenlemeler Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Ev ve süs hayvanlarının üretimini
ve ticaretini yapanlar, annenin ve yavrularının sağlığını tehlikeye
atmamak için gerekli anatomik, fizyolojik ve davranış karakteristikleri
ile ilgili önlemleri almakla yükümlüdür. Hayvanların ticari amaçla film
çekimi ve reklam için kullanılması ile ilgili hususlar izne tabidir. Bu
izne ait usul ve esaslar ilgili kuruluşların görüşü alınarak Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Bir hayvan; acı, ıstırap ya da
zarar görecek şekilde, film çekimi, gösteri, reklam ve benzeri işler
için kullanılamaz. Deney hayvanlarının ithalat ve ihracatı izne
tabidir. Bu izin, Bakanlığın görüşü alınarak Tarım ve Köyişleri
Bakanlığınca verilir. Hasta, sakat ve yaşlı durumda bulunan veya
iyileşemeyecek derecede ağrısı veya acısı olan bir hayvanı usulüne
uygun kesmek ya da ağrısız öldürme amacından başka bir amaçla birine
devretmek, satmak veya almak yasaktır.
Eğitim
MADDE 11. - Hayvanlar, doğal kapasitesini veya gücünü aşacak şekilde
veya yaralanmasına, gereksiz acı çekmesine, kötü alışkanlıklara
özendirilmesine neden olacak yöntemlerle eğitilemez. Hayvanları başka
bir canlı hayvanla dövüştürmek yasaktır. Folklorik amaca yönelik,
şiddet içermeyen geleneksel gösteriler, Bakanlığın uygun görüşü
alınarak il hayvanları koruma kurullarından izin alınmak suretiyle
düzenlenebilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Hayvanların Kesimi, Öldürülmesi ve Yasaklar
Hayvanların kesimi
MADDE 12. - Hayvanların kesilmesi; dini kuralların gerektirdiği özel
koşullar dikkate alınarak hayvanı korkutmadan, ürkütmeden, en az acı
verecek şekilde, hijyenik kurallara uyularak ve usulüne uygun olarak
bir anda yapılır. Hayvanların kesiminin ehliyetli kişilerce yapılması
sağlanır. Dini amaçla kurban kesmek isteyenlerin kurbanlarını dini
hükümlere, sağlık şartlarına, çevre temizliğine uygun olarak, hayvana
en az acı verecek şekilde bir anda kesimi, kesim yerleri, ehliyetli
kesim yapacak kişiler ve ilgili diğer hususlar Bakanlık, kurum ve
kuruluşların görüşü alınarak, Diyanet İşleri Başkanlığının bağlı olduğu
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Hayvanların öldürülmesi
MADDE 13. - Kanuni istisnalar ile tıbbi ve bilimsel gerekçeler ve gıda
amaçlı olmayan, insan ve çevre sağlığına yönelen önlenemez tehditler
bulunan acil durumlar dışında yavrulama, gebelik ve süt anneliği
dönemlerinde hayvanlar öldürülemez. Öldürme işleminden sorumlu kişi ve
kuruluşlar, hayvanın kesin olarak öldüğünden emin olunduktan sonra,
hayvanın ölüsünü usulüne uygun olarak bertaraf etmek veya ettirmekle
yükümlüdürler. Öldürme esas ve usulleri Bakanlıkça çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
Yasaklar
MADDE 14.- Hayvanlarla ilgili yasaklar şunlardır:
a) Hayvanlara kasıtlı olarak kötü davranmak, acımasız ve zalimce işlem
yapmak, dövmek, aç ve susuz bırakmak, aşırı soğuğa ve sıcağa maruz
bırakmak, bakımlarını ihmal etmek, fiziksel ve psikolojik acı
çektirmek. b) Hayvanları, gücünü aştığı açıkça görülen fiillere
zorlamak. c) Hayvan bakımı eğitimi almamış kişilerce ev ve süs hayvanı
satmak. d) Ev ve süs hayvanlarını onaltı yaşından küçüklere satmak. e)
Hayvanların kesin olarak öldüğü anlaşılmadan, vücutlarına müdahalelerde
bulunmak. f) Kesim hayvanları ve 4915 sayılı Kanun çerçevesinde
avlanmasına ve özel üretim çiftliklerinde kesim hayvanı olarak
üretimine izin verilen av hayvanları ile ticarete konu yabani hayvanlar
dışındaki hayvanları, et ihtiyacı amacıyla kesip ya da öldürüp piyasaya
sürmek. g) Kesim için yetiştirilmiş hayvanlar dışındaki hayvanları
ödül, ikramiye ya da prim olarak dağıtmak. h) Tıbbi gerekçeler hariç
hayvanlara ya da onların ana karnındaki yavrularına veya havyar üretimi
hariç yumurtalarına zarar verebilecek suni müdahaleler yapmak, yabancı
maddeler vermek. ı) Hayvanları hasta, gebelik süresinin 2/3ünü
tamamlamış gebe ve yeni ana iken çalıştırmak, uygun olmayan koşullarda
barındırmak. j) Hayvanlarla cinsel ilişkide bulunmak, işkence yapmak.
k) Sağlık nedenleri ile gerekli olmadıkça bir hayvana zor kullanarak
yem yedirmek, acı, ıstırap ya da zarar veren yiyecekler ile alkollü
içki, sigara, uyuşturucu ve bunun gibi bağımlılık yapan yiyecek veya
içecekler vermek. l) Pitbull Terrier, Japanese Tosa gibi tehlike arz
eden hayvanları üretmek; sahiplendirilmesini, ülkemize girişini,
satışını ve reklamını yapmak; takas etmek, sergilemek ve hediye etmek.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Hayvan Koruma Yönetimi
BİRİNCİ BÖLÜM
Mahalli Hayvan Koruma Kurulları Teşkilat, Görev ve Sorumluluklar
İl hayvanları koruma kurulu
MADDE 15.- Her ilde il hayvanları koruma kurulu, valinin başkanlığında,
sadece hayvanların korunması ve mevcut sorunlar ile çözümlerine yönelik
olmak üzere toplanır.
Bu toplantılara; a) Büyükşehir belediyesi olan illerde büyükşehir
belediye başkanları, büyükşehire bağlı ilçe belediye başkanları,
büyükşehir olmayan illerde belediye başkanları, b) İl çevre ve orman
müdürü, c) İl tarım müdürü, d) İl sağlık müdürü, e) İl milli eğitim
müdürü, f) İl müftüsü, g) Belediyelerin veteriner işleri müdürü, h)
Veteriner fakülteleri olan yerlerde fakülte temsilcisi, ı) Münhasıran
hayvanları koruma ile ilgili faaliyet gösteren gönüllü kuruluşlardan
valilik takdiri ile seçilecek en çok iki temsilci, j) İl veya bölge
veteriner hekimler odasından bir temsilci Katılır. Kurul başkanı
gerekli gördüğü durumlarda konuyla ilgili olarak diğer kurum ve
kuruluşlardan yetkili isteyebilir. İl hayvan koruma kurulu
sekretaryasını, il çevre ve orman müdürlüğü yürütür. Kurul,
çalışmalarının sonucunu, önemli politika, strateji, uygulama, inceleme
ve görüşleri Bakanlığa bildirir. İllerde temsilciliği bulunmayan
kuruluş var ise il hayvan koruma kurulları diğer üyelerden oluşur.
Kurul, kurul başkanı tarafından toplantıya çağrılır. İl hayvan koruma
kurulunun çalışma esas ve usulleri Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir. İl hayvanları koruma kurulunun görevleri
MADDE 16.- Hayvanları korum kurulu münhasıran hayvanların korunması,
sorunlara tespiti ve çözümlerini karara bağlamak üzere; av ve yaban
hayvanlarının ve yaşama alanlarının korunması ve avcılığın düzenlenmesi
hususlarında alınmış olan Merkez Av Komisyonu kararlarını göz önünde
bulundurarak;
a) Hayvanların korunması ve kullanılmasında onların yasal temsilciliği
niteliği ile bu Kanunda belirtilen görevleri yerine getirmek, b) İl
sınırları içinde hayvanların korunmasına ilişkin sorunları belirleyip,
koruma sorunlarının çözüm tekliflerini içeren yıllık, beş yıllık ve on
yıllık plan ve projeler yapmak, yıllık hedef raporları hazırlayıp
Bakanlığın uygun görüşüne sunmak, Bakanlığın olumlu görüşünü alarak
hayvanların korunması amacıyla her türlü önlemi almak, c) Hazırlanan
uygulama programlarının uygulanmasını sağlamak ve sonuçtan Bakanlığa
bilgi vermek, d) Hayvanların korunması ile ilgili olarak çeşitli kişi,
kurum ve kuruluşların il düzeyindeki faaliyetlerini izlemek,
yönlendirmek ve bu konuda gerekli eşgüdümü sağlamak, e) İlde kurulacak
olan hayvan bakımevleri ve hayvan hastanelerini desteklemek,
geliştirmek ve gerekli önlemleri almak, f) Yerel hayvan koruma
gönüllülerinin müracaatlarını değerlendirmek, g) Hayvan sevgisi,
korunması ve yaşatılması ile ilgili eğitici faaliyetler düzenlemek, h)
Bu Kanuna göre çıkarılacak mevzuatla verilecek görevleri yapmak, İle
görevli ve yükümlüdür.
İKİNCİ BÖLÜM
Denetim ve Hayvan Koruma Gönüllüleri
Denetim
MADDE 17.- Bu Kanun hükümlerine uyulup uyulmadığını denetleme yetkisi
Bakanlığa aittir. Gerektiğinde bu yetki Bakanlıkça mahallin en büyük
mülki amirine yetki devri suretiyle devredilebilir. Denetim
elemanlarının nitelikleri ve denetime ilişkin usul ve esaslar ile kayıt
ve izleme sistemi kurma, bildirim yükümlülüğü ile bunları verecekler
hakkındaki usul ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir. Yerel yönetimler, ev ve süs hayvanları ile sahipsiz
hayvanların kayıt altına alınması ile ilgili işlemleri yapmakla
yükümlüdürler.
Yerel hayvan koruma görevlilerinin sorumlulukları
MADDE 18.- Özellikle kedi ve köpekler gibi sahipsiz hayvanların kendi
mekanlarında, bulundukları bölge ve mahallerde yaşamaları sorumluluğunu
üstlenen gönüllü kişilere yerel hayvan koruma görevlisi adı verilir. Bu
görevliler, hayvan koruma dernek ve vakıflarına üye ya da bu konuda
faydalı hizmetler yapmış kişiler arasından il hayvan koruma kurulu
tarafından her yıl için seçilir. Yerel hayvan koruma görevlileri görev
anında belgelerini taşımak zorundadır ve bu belgelerin her yıl
yenilenmesi gerekir. Olumsuz faaliyetleri tespit edilen kişilerin
belgeleri iptal edilir. Yerel hayvan görevlilerinin görev ve
sorumluluklarına, bu kişilere verilecek belgelere, bu belgelerin
iptaline ve verilecek eğitime ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Yerel hayvan koruma görevlileri;
bölge ve mahallerindeki, öncelikle köpekler ve kediler olmak üzere,
sahipsiz hayvanların bakımları, aşılarının yapılması, aşılı hayvanların
markalanması ve kayıtlarının tutulmasının sağlanması,
kısırlaştırılması, saldırgan olanların eğitilmesi ve
sahiplendirilmelerinin yapılması için yerel yönetimler tarafından
kurulan hayvan bakımevlerine gönderilmesi gibi yapılan tüm faaliyetleri
yerel yönetimler ile eşgüdümlü olarak yaparlar.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Hayvanların Korunmasının Desteklenmesi
Mali destek
MADDE 19. - Ev ve süs hayvanlarının korunması amacıyla bakımevleri ve
hastaneler kurmak; buralarda bakım, rehabilitasyon, aşılama ve
kısırlaştırma gibi faaliyetleri yürütmek için, başta yerel yönetimler
olmak üzere diğer ilgili kurum ve kuruluşlara Bakanlıkça uygun görülen
miktarlarda mali destek sağlanır. Bu amaçla Bakanlık bütçesine gerekli
ödenek konulur. Bu ödeneğin kullanımına ilişkin esas ve usuller, Maliye
Bakanlığının olumlu görüşü alınmak suretiyle Bakanlıkça çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Diğer Hükümler
Eğitici yayınlar
MADDE 20.- Hayvanların korunması ve refahı amacıyla; yaygın ve örgün
eğitime yönelik programların yapılması, radyo ve televizyon
programlarında bu konuya yer verilmesi esastır. Türkiye Radyo ve
Televizyon Kurumu ile özel televizyon kanallarına ait televizyon
programlarında ayda en az iki saat, özel radyo kanallarının
programlarında ise ayda en az yarım saat eğitici yayınların yapılması
zorunludur. Bu yayınların %20sinin izlenme ve dinlenme oranı en yüksek
saatlerde yapılması esastır. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu görev
alanına giren hususlarda bu maddenin takibi ile yükümlüdür.
[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kazaları
MADDE 21. - Bir hayvana çarpan ve ona zarar veren sürücü, onu en yakın
veteriner hekim ya da tedavi ünitesine götürmek veya götürülmesini
sağlamak zorundadır.
Hayvanat bahçeleri
MADDE 22. - İşletme sahipleri ve belediyeler hayvanat bahçelerini,
doğal yaşama ortamına en uygun şekilde tanzim etmekle ve ettirmekle
yükümlüdürler. Hayvanat bahçelerinin kuruluşu ile çalışma usul ve
esasları Tarım ve Köyişleri Bakanlığının görüşü alınmak suretiyle
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Yasak ve izinler
MADDE 23. - Bu Kanun kapsamında olan ev ve süs hayvanlarının
ticaretinin yapılması, ithalatı ve ihracatı ile her ne şekilde olursa
olsun, ülkeden çıkarılması ve sokulması ile ilgili her türlü izin ve
işlemlerde Bakanlığın görüşü alınmak kaydıyla Tarım ve Köyişleri
Bakanlığı yetkilidir. Tarım ve Köyişleri Bakanlığının ilgili
birimlerince, yıl içinde yapılan ithalat ve ihracat ile ilgili bilgiler
Bakanlığa bildirilir. Koruma altına alma
MADDE 24.- Bu Kanunun hayvanları korumaya yönelik hükümlerine aykırı
hareket eden ve bu suretle bulundurduğu hayvanların bakımını ciddi
şekilde ihmal eden ya da onlara ağrı, acı veya zarar veren kişilerin
denetimle yetkili merci tarafından hayvan bulundurması yasaklanır ve
hayvanlarına el konulur. Söz konusu hayvan yeniden sahiplendirilir ya
da koruma altına alınır.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Cezai Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
İdari Para Cezası Verme Yetkisi, Cezalar, Ödeme Süresi, Tahsil ve İtiraz
İdari para cezası verme yetkisi
MADDE 25.- Bu Kanunda öngörülen idari para cezaları bu Kanunun 17 nci
maddesinde belirtilen denetime yetkili merci tarafından verilir.
İdari para cezalarına itiraz
MADDE 26.- İdari para cezalarına karşı cezanın tebliği tarihinden
itibaren onbeş gün içinde idare mahkemesine dava açılabilir. Davanın
açılmış olması idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz.
Bu konuda idare mahkemelerinin verdiği kararlar kesindir.
İdari para cezalarının ödenme süresi ve tahsili
MADDE 27.- İdari para cezalarının ödenme süresi cezanın tebliği tarihinden itibaren otuz gündür.
Ceza vermeye yetkili merciler tarafından, Bakanlıkça bastırılan ve
dağıtılan makbuz karşılığında verilen para cezaları, ilgilileri
tarafından mahallin en büyük mal memurluğuna yatırılır. Yatırılan
paranın %80i ilgili belediyeye takip eden ay içinde aktarılır. Bu para,
tahsisi mahiyette olup amacı dışında kullanılamaz. Bu Kanuna göre
verilecek idari para cezalarında kullanılacak makbuzların şekli,
dağıtımı ve kontrolü ile ilgili esas ve usuller yönetmelikle
belirlenir. Öngörülen süre içinde ödenmeyen para cezaları, gecikme
zammı ile birlikte 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında
Kanun hükümlerine göre tahsil edilir.
Cezalar
MADDE 28.- Bu Kanun hükümlerine aykırı davrananlara aşağıdaki cezalar verilir:
a) 4 üncü maddenin (k) bendinin ikinci cümlesi hükmüne aykırı
davrananlara, hayvan başına ikiyüzellimilyon lira idari para cezası. b)
5 inci maddenin birinci, ikinci, üçüncü ve altıncı fıkralarında
öngörülen hayvanların sahiplenilmesi ve bakımı ile ilgili yasaklara ve
yükümlülüklere uymayan ve alınması gereken önlemleri almayanlara hayvan
başına ellimilyon lira, yedinci fıkrasında öngörülen yükümlülük ve
yasaklara uymayanlara hayvan başına yüzellimilyon lira idari para
cezası. c) 6 ncı maddenin birinci fıkrasına aykırı hareket edenlere
hayvan başına beşyüzmilyon lira idari para cezası. d) 7 nci maddede
yazılan cerrahi amaçlı müdahaleler ile ilgili hükümlere aykırı
davrananlara hayvan başına yüzellimilyon lira idari para cezası. e) 8
inci maddenin birinci fıkrasında yazılı, bir hayvan neslini yok edecek
müdahalede bulunanlara hayvan başına yedibuçukmilyar lira idari para
cezası; ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarına uymayanlara hayvan
başına birmilyar lira idari para cezası. f) 9 uncu maddede ve
çıkarılacak yönetmeliklerinde belirtilen hususlara uymayanlara hayvan
başına ikiyüzellimilyon lira; yetkisi olmadığı halde hayvan deneyi
yapanlara hayvan başına birmilyar lira idari para cezası. g) 10 uncu
maddede belirtilen hayvan ticareti izni almayanlara ve bu konudaki
yasaklara ve yönetmelik hükümlerine aykırı davrananlara
ikimilyarbeşyüzmilyon lira idari para cezası. h) 11 inci maddenin
birinci fıkrasındaki eğitim ile ilgili yasaklara aykırı davrananlara
birmilyarikiyüzellimilyon lira, ikinci fıkrasına aykırı davrananlara
hayvan başına birmilyarikiyüzellimilyon lira idari para cezası. ı) 12
nci maddenin birinci fıkrasına aykırı hareket edenlere hayvan başına
beşyüzmilyon lira; ikinci fıkrasına aykırı hareket edenlere hayvan
başına birmilyarikiyüzellimilyon lira idari para cezası. j) 13 üncü
madde hükümlerine aykırı davrananlara, öldürülen hayvan başına
beşyüzmilyon lira idari para cezası, aykırı davranışların işletmelerce
gösterilmesi halinde öldürülen hayvan başına birmilyarikiyüzellimilyon
lira idari para cezası. k) 14 üncü maddenin (a), (b), (c), (d), (e),
(g), (h), (ı), (j) ve (k) bentlerine aykırı davrananlara
ikiyüzellimilyon lira idari para cezası; (f) ve (l) bentlerine aykırı
davrananlara hayvan başına ikimilyarbeşyüzmilyon lira idari para cezası
verilir, kesilmiş ve canlı hayvanlara el konulur. l) RTÜKün takibi
sonucunda 20 nci maddeye aykırı hareket ettiği tespit edilen ulusal
radyo ve televizyon kurum ve kuruluşlarına maddenin ihlal edildiği her
ay için beşmilyar lira idari para cezası. m) 21 inci maddeye aykırı
hareket edenlere hayvan başına ikiyüzellimilyon lira idari para cezası.
n) 22 nci maddeye uymayanlara, hayvanat bahçelerinde kötü şartlarda
barındırdıkları hayvan başına altıyüzmilyon lira idari para cezası. o)
23 üncü maddeye aykırı hareket edenlere hayvan başına
ikimilyarbeşyüzmilyon lira idari para cezası. Bu maddenin (b) bendinde
atıfta bulunulan 5 inci maddenin birinci, ikinci ve beşinci fıkraları
ile (o) bendi dışında kalan fiillerin, veteriner hekim, veteriner
sağlık teknisyeni, hayvan koruma gönüllüsü, hayvan koruma derneği
üyeleri, hayvan koruma vakfı üyeleri, hayvan toplama, gözetim altına
alma, bakma, koruma ile görevlendirilmiş olan kişilerce işlenmesi
halinde verilecek ceza iki kat artırılarak uygulanır. Bu maddede yazılı
idari para cezaları, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, o
yıl için 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer
298 inci maddesi hükümleri uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden
değerleme oranında artırılarak uygulanır.
BEŞİNCİ KISIM
Çeşitli, Son ve Geçici Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Birden fazla hükmün ihlali
MADDE 29.- Bu Kanunda suç olarak öngörülen fiiller başka kanunlara göre
de suç ise, en ağır cezayı gerektiren kanun hükümleri uygulanır.
Fiili ile bu Kanunun birden fazla hükmünü ihlal edenlere daha ağır olan ceza verilir.
Fiillerin tekrarı
MADDE 30.- Bu Kanunda, ceza hükmü altına alınmış fiillerin tekrarı
halinde para cezaları bir kat, daha fazla tekrarı halinde üç kat
artırılarak verilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Son ve Geçici Hükümler
Saklı hükümler
MADDE 31.- 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu, 3285 sayılı Hayvan Sağlığı
ve Zabıtası Kanunu, 4631 sayılı Hayvan Islahı Kanunu ile 1380 sayılı Su
Ürünleri Kanunu hükümleri saklıdır.
GEÇİCİ MADDE 1.- Bu Kanunun 14 üncü maddesinin (l) bendinde belirtilen
hayvanlardan, yurda bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce sokulmuş
olanların sahipleri; üç ay içerisinde hayvan koruma kurullarına
bildirimde bulunarak bunları kayıt altına aldırmak; altı ay içerisinde
kısırlaştırarak kısırlaştırıldıklarına ilişkin belgeleri il hayvan
koruma kurullarına teslim etmek zorundadırlar.
GEÇİCİ MADDE 2.- Bu Kanun gereğince çıkarılması gerekli bulunan
yönetmelikler, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl
içinde hazırlanır.
MADDE 32.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 33.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
» Xara3d5 3 boyutlu yazi yazma programi (dj isimleri yazmak icin şahane)
» Hareketli Avatar Yapımı
» Sjsro 11d'li Media.pk2...!!
» Pet (Horse, Wolf, Kervan vs.) Auto Pot.
» Silkroad'ı 3D Oynayın! Bir İlk :)
» Kangurularla Apaçi
» EiffeL Kulesi Önünde Apaçi :)
» Apaçi Marşı- Bağlama&Gitar
» Apaçi Müziği - Gitar Versiyon